تحقیقات همچنین نشان می دهد که فلفل سیاه ممکن است جذب بتاکاروتن را بهبود بخشد ترکیبی که در سبزیجات و میوه ها یافت می شود و بدن شما آن را به ویتامین A تبدیل می کند.
بتاکاروتن به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی عمل می کند که ممکن است با آسیب سلولی مقابله کند، بنابراین از بیماری هایی مانند بیماری قلبی جلوگیری می کند.
یک مطالعه 14 روزه در بزرگسالان سالم نشان داد که مصرف 15 میلی گرم بتاکاروتن با 5 میلی گرم پیپرین به طور قابل ملاحظه ای سطح بتاکاروتن خون را در مقایسه با مصرف بتاکاروتن به تنهایی افزایش می دهد.
فلفل سیاه هندی ممکن است عملکرد مناسب معده را تقویت کند.
به طور خاص، مصرف فلفل سیاه ممکن است باعث آزاد شدن آنزیم هایی در لوزالمعده و روده شود که به هضم چربی و کربوهیدرات کمک می کند.
مطالعات حیوانی نشان می دهد که فلفل سیاه ممکن است با مهار اسپاسم عضلانی در دستگاه گوارش شما و کند کردن هضم غذاها از اسهال جلوگیری کند.
در واقع، مطالعات روی سلولهای روده حیوانی نشان داد که پیپرین در دوزهای 4.5 میلیگرم به ازای هر پوند (10 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم) از وزن بدن در پیشگیری از انقباضات رودهای خود به خود با لوپرامید داروی رایج ضد اسهال قابل مقایسه است.
فلفل سیاه آسیاب نشده به دلیل اثرات مثبتی که بر عملکرد معده دارد، ممکن است برای کسانی که هضم ضعیف و اسهال دارند مفید باشد. با این حال، تحقیقات بیشتری در مورد انسان مورد نیاز است.
فلفل سیاه در مقادیر معمولی که در غذا و پخت و پز استفاده می شود برای مصرف انسان ایمن در نظر گرفته می شود.
مکمل های حاوی 5-20 میلی گرم پیپرین در هر دوز نیز بی خطر به نظر می رسند، اما تحقیقات در این زمینه محدود است.
با این حال، خوردن مقادیر زیاد فلفل سیاه یا مصرف مکملهای با دوز بالا ممکن است منجر به عوارض جانبی نامطلوب مانند احساس سوزش در گلو یا معده شود.
علاوه بر این، فلفل سیاه تند ممکن است جذب و در دسترس بودن برخی داروها، از جمله آنتی هیستامین های مورد استفاده برای تسکین علائم آلرژی را افزایش دهد.
اگرچه این ممکن است برای داروهایی که جذب ضعیفی دارند مفید باشد، اما میتواند منجر به جذب بالای خطرناک سایرین نیز شود.
اگر علاقه مند به افزایش مصرف فلفل سیاه نکوبیده یا مصرف مکمل های پیپرین هستید، حتماً با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد تداخلات دارویی احتمالی مشورت کنید.
- منابع:
- تبلیغات: